Γνωρίζεις ή υποψιάζεσαι ότι κάποιο άτομο πάσχει από κάποιου είδους διατροφική διαταραχή; Υποψιάζεσαι ότι κάποιος έφηβος/η πάσχει από ανορεξία;
Η παρακάτω ευχαριστήρια επιστολή περιγράφει ακριβώς γιατί οι συνεργάτες του Κέντρου Εκπαίδευσης & Αντιμετώπισης Διατροφικών Διαταραχών (ΚΕΑΔΔ) μέσα από την διεπιστημονική συνεργασία του εξειδικευμένου Ψυχολόγου και Διαιτολόγου έχουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες να θεραπεύσουν κάθε περιστατικό, όσο περίπλοκο κι αν ακούγεται.
Επιστολές όπως αυτή που ακολουθεί επιβεβαιώνουν ότι η θεραπεία των διατροφικών διαταραχών είναι εφικτή μέσω της καθοδήγησης των εξειδικευμένων θεραπευτών του ΚΕΑΔΔ και των συνεργατών της υπηρεσίας diet-coaching.gr.
Ακολουθεί η ενυπόγραφη επιστολή της μητέρας προς το ΚΕΑΔΔ
Με αυτό το γράμμα θέλω να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ιωάννα Κοντελέ, την Αγγελική Σανδήλου και φυσικά στον αγαπημένο μου Βαγγέλη Ζουμπανέα που με την αγάπη τους και τις πολύτιμες γνώσεις τους βοήθησαν την 14χρονη κόρη μας να ξεπεράσει την νευρική ανορεξία και όχι μόνο.
Πίστευα ότι ήξερα
Πίστευα ότι ήξερα αρκετά για την διατροφική διαταραχή της νευρικής ανορεξίας.
Είχα διαβάσει βιβλία, ακολουθώ την φιλοσοφία διατροφής του κ.Ζουμπανέα καθώς επίσης είχα ακούσει διαλέξεις την Ιωάννας Κοντελέ στα οποία με είχε προσκαλέσει ο κ. Ζουμπανέας να παρακολουθήσω δωρεάν πριν χρόνια. Ηξερε ότι έχω 3 κόρες και ήθελε να με βοηθήσει από την ανιδιοτελή αγάπη που έχει για τον συνάνθρωπο να βοηθάει όποιον μπορεί σε κάθε ευκαιρία.
Ακόμη και όλα αυτά δεν ήταν δυνατά για να γλυτώσω το παιδί μου από το τέρας της νευρικής ανορεξίας. Τρέμω στην ιδέα να ήμουν και εντελώς ανίδεη με αυτή την τρομακτική διατροφική διαταραχή. Είναι η διαταραχή που εύκολα και γρήγορα σε πάει στο θάνατο και αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή.
Μια ύπουλη διαταραχή πρόσληψης τροφής
Λοιπόν, αυτή η διατροφική διαταραχή ξεκινάει πολύ ύπουλα, δεν την καταλαβαίνεις, διεισδύει στο μυαλό του ανθρώπου και αναπτύσσεται σιγά σιγά.
Η κόρη μου αρχικά έκοψε να τρώει γλυκά κάπου τον Σεπτέμβριο του 2023. Σημειωτέων, ήταν ανέκαθεν αρκετά γλυκατζού. Μου έκανε εντύπωση αλλά δεν το σχολίασα. Σκέφτηκα ότι μπήκε στην εφηβεία και θα ήθελε να προσέξει λίγο περισσότερο την ποιότητα στην διατροφή της.
Στη συνέχεια μείωσε το βραδινό και εν τέλει έπινε μόνο γάλα για βραδινό. Εκεί ανησύχησα. Την παρατηρώ που έχει σταματήσει να χαμογελάει και έχει μια συνεχή θλίψη και το άγχος της για τα μαθήματα έγινε πιο έντονο.
Προσπάθησα να της μιλήσω, να δω τι συμβαίνει αλλά με κρατούσε σε απόσταση.
Μαμά θέλω τσίχλες
Ο επόμενος μήνας ήταν ο χειρότερος. Νοέμβριος 2023, μπαίνουμε πια βαθιά μέσα στο σκοτάδι και την καταστροφή.
Άρχισε να μου ζητάει να της αγοράζω τσίχλες. Έβρισκα πολλά πακέτα άδεια στο δωμάτιό της. Το φαγητό της όμως το έτρωγε, το πιάτο το καθάριζε. Νόμιζα…
Άρχισε να χάνει πολύ βάρος απότομα. Πώς είναι δυνατό να χάνει βάρος αφού τρώει ό,τι της σερβίρω; Με το που γύριζα την πλάτη το πετούσε στην τουαλέτα -έμαθα αργότερα-.
Μου τηλεφωνούν από το σχολείο μια δυο φορές ότι δεν νιώθει καλά και να πάω να την πάρω. Πήγα. Ακόμη δεν είχα συνειδητοποιήσει τι συνέβαινε, ή δεν ήθελα να το συνειδητοποιήσω!
Την πιάνω ένα απόγευμα να ζυγίζεται, κοιτάω το νούμερο στην ζυγαριά και εκεί έρχεται το σοκ! 53 κιλά , 1,70 ύψος. Το κάλυπτε με φαρδιά ρούχα, φορούσε 2 παντελόνια και 3 μπλούζες για να κρύβει την απώλεια.
Από τον Μάιο του 2023 είχα να δω το βάρος της που είχαμε πάει στο γιατρό . Τότε ήταν 63 κιλά. Κάνουμε συζητήσεις ξανά και ξανά αλλά δυσκολεύεται να μου μιλήσει. Προσπαθώ να την παρηγορήσω και να την κάνω να μου ανοιχθεί. Ζητάω και από τον παιδίατρο να μας γράψει αιματολογικές και να πάμε να τον δούμε, να την βοηθήσει.
Εξομολόγηση στο παρκάκι
Κάνουμε τις εξετάσεις και ο παιδίατρος μας συνέστησε να απευθυνθούμε στο Αγλαΐα Κυριακού στην ειδική μονάδα για εφήβους για να λάβουμε βοήθεια, καθώς διαπίστωσε ότι είναι λιποβαρής και πλήρως αφυδατωμένη. Μετά τον παιδίατρο δεν πήγαμε σπίτι. Καθίσαμε σε ένα παρκάκι και μου τα εξομολογήθηκε όλα.
Μου εξήγησε ότι εδώ και μερικούς μήνες έχει δυσκολία με το φαγητό, ότι ξεκίνησε να θέλει να χάσει βάρος γιατί έβλεπε τα άλλα κορίτσια που ήταν αδύνατα και χωρίς κοιλίτσα και ήθελε και αυτή να είναι έτσι. Μου εξομολογήθηκε ότι στην αρχή πετούσε το φαγητό στην τουαλέτα για να μην καταλάβω ότι δεν το τρώει.
Στη συνέχεια επειδή πεινούσε έτρωγε τσίχλες για να καλύψει την πείνα της, ενώ το τελευταίο διάστημα έχει καταφέρει και έχει κάνει και κάποιους εμετούς. Μου εξομολογήθηκε με κλάματα ότι πλέον έχει φτάσει στο σημείο να φοβάται να φάει για να μην πάρει βάρος και εδώ και μερικές μέρες δεν τρώει τίποτα.
Ένιωθα ότι έχανα το παιδί μου
Δεν υπήρχε χρόνος να κάνω αίτηση στο νοσοκομείο, η αναμονή είναι μεγάλη και εγώ ένιωθα ότι έχανα το παιδί μου λίγο πιο πολύ κάθε ώρα που περνούσε καθώς αρνούνταν να φάει το οτιδήποτε.
Εκεί ήταν που ζήτησα την βοήθεια από τον αγαπητό φίλο κ.Βαγγέλη Ζουμπανέα. Με παρέπεμψε άμεσα στις συνεργάτιδές του κ. Ιωάννα Κοντελέ επαγγελματία διατροφολόγο και την ψυχολόγο κ.Αγγελική Σανδήλου και οι δύο με εξειδίκευση στην νευρική ανορεξία.
Ξεκινήσαμε την θεραπεία άμεσα. Είχε φτάσει πλέον 46 κιλά, και ένα βήμα πριν την εισαγωγή στο νοσοκομείο. Η κ. Κοντελέ μας αγκάλιασε και μας έδωσε σαφείς οδηγίες και λέω ‘μας’ γιατί αυτή την θεραπεία δεν την κάνει μόνο ο πάσχον αλλά και όλη η υποστηρικτική ομάδα του πάσχοντος, δηλαδή οι γονείς, οι παππούδες κλπ.
Αυτό που μου έκανε πολύ θετική εντύπωση ήταν ο τρόπος που πλησίασε το παιδί και κέρδισε την εμπιστοσύνη της τόσο γρήγορα. Από εχθρός σε σύντομο χρονικό διάστημα (γιατί έτσι την αντιμετώπισε αρχικά η κόρη μας , ως τον άνθρωπο που προσπαθεί να την παχύνει) έγινε το στήριγμά της.
Σηκώναν ένα βάρος και το έπαιρναν στους ώμους τους
Από τις πρώτες συναντήσεις η κ.Κοντελέ και η κ.Σανδήλου ήταν σαν να σήκωσαν ένα βάρος από πάνω μας και να το πήραν αυτές στους ώμους τους.
Το ένιωσε και το παιδί μας αυτό, το είπε. Όλοι εμείς το μόνο που είχαμε να κάνουμε ήταν να ακολουθήσουμε κατά γράμμα τις οδηγίες που μας έδωσαν και σύντομα θα βγαίναμε από το μονοπάτι της καταστροφής.
Εμείς οι γονείς αλλάξαμε το πρόγραμμά μας έτσι ώστε ένας από τους δύο μας τουλάχιστον να είμαστε παρόντες στα γεύματα της κόρης μας για να την βοηθάμε να τρώει. Με πολύ υποστήριξη, επιμονή, υπομονή, πόνο, κουβέντα και αγάπη άρχισε να τρώει.
Κάθε μπουκιά δύσκολη, κάθε μπουκιά πονούσε. Το στομάχι της έπρεπε να εκπαιδευτεί ξανά στο να δέχεται τροφή. Πετάξαμε την ζυγαριά και δεν ξαναμιλήσαμε για κιλά και βάρος.
Κάθε γεύμα που τελείωνε ήταν μια μεγάλη νίκη ενάντια στην διαταραχή και την απαίσια φωνή της. Η κ. Κοντελέ και η κ. Σανδήλου εκτός από τις συναντήσεις μας κάθε εβδομάδα ήταν δίπλα μας 100%. Είτε μέσω τηλεφώνου είτε μέσω μηνυμάτων, 24/7.
Η κ. Σανδήλου από την δική της πλευρά βοήθησε με το ψυχολογικό κομμάτι. Εξίσου σημαντικό και απαραίτητο σε όλη τη διαδικασία έτσι ώστε να βοηθήσει όχι μόνο την κόρη μας αλλά και εμένα και όλο το υποστηρικτικό περιβάλλον της. Όλοι ‘τραυματιστήκαμε’ από αυτή τη διαδικασία.
Να σημειώσω ότι το έργο της ψυχολόγου ήταν πολύ δύσκολο. Η κόρη μου είναι ένα ‘κλειστό’ παιδί και δεν μοιράζεται εύκολα. Όμως, οι συναντήσεις με την Αγγελική έδειξαν τα καλά τους αποτελέσματα στην διάρκεια του χρόνου.
Το παιδί ενώ μερικές φορές μπορεί να μην μιλούσε , ωστόσο άκουγε. Αυτά που άκουγε, τα κράτησε και τα επεξεργάστηκε. Την βοήθησαν να ξεπεράσει όχι μόνο την ανορεξία αλλά και να γίνει πιο εξωστρεφής και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Οι κατάλληλοι επαγγελματίες οδηγούν στην ίαση
Το συμπέρασμά μου από όλη την διαδικασία που περάσαμε είναι ότι καταρχήν με την αποδοχή και την αναγνώριση του προβλήματος, την στήριξη των κατάλληλων ανθρώπων/ επαγγελματιών και την απόλυτη συμμόρφωση των γονέων του παιδιού που πάσχει από την διαταραχή, μπορεί να έρθει η ίαση.
Τα παιδιά με την συμπεριφορά τους, ΄φωνάζουν΄ για βοήθεια. Εμείς πρέπει να έχουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας ανοιχτά να ακούμε, να βλέπουμε και να ζητάμε βοήθεια από τους κατάλληλους ανθρώπους. Δεν είμαστε παντογνώστες, είμαστε γονείς.
Η κόρη μας πλέον έχει ένα υγιές βάρος το οποίο το διατηρεί εδώ και 5 μήνες. Έχει κανονική περίοδο, σταμάτησε η τριχόπτωση και πλέον έχει αρχίσει να ανανεώνεται το μαλλί της.
Αλλά το πιο σημαντικό από όλα, είναι ότι το παιδί μας είναι χαρούμενο. Χαμογελάει ξανά, έχει αυτοπεποίθηση, βγαίνει με τις παρέες της και έχει αρχίσει να διαχειρίζεται το άγχος της με εποικοδομητικό τρόπο.
Δηλαδή όχι μόνο ξεπέρασε την διατροφική διαταραχή αλλά κατάφερε να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται. Να διαχειριστεί το άγχος της για τα μαθήματα και να βγει πιο ‘μπροστά’.
Τέλος να πω ότι πλέον έχει γίνει συνήθειά μας να τρώμε παρέα τουλάχιστον το μεσημέρι και το βράδυ. Δεν μπορώ να χορτάσω να ακούω την κόρη μου κάθε φορά που μου λέει “μαμά τι ώρα θα φάμε; πείνασα”.
Βαγγέλη, Ιωάννα, Αγγελική, σας ευχαριστώ από την καρδιά μου!
Κατερίνα Ρ.
Πρόγραμμα Διατροφικής Νοημοσύνης
Μάθετε περισσότερα για το Θεραπευτικό Πρόγραμμα Διατροφική Νοημοσύνη εδώ
Ζητήστε Αξιολόγηση
Κλείστε τώρα μία αρχική συνεδρία αξιολόγησης με έναν επαγγελματία υγείας και ενημερωθείτε στη συνέχεια για όλες τις εναλλακτικές επιλογές θεραπείας.
Κατά την αρχική συνεδρία γίνεται «Αξιολόγηση της Διατροφικής Συμπεριφοράς και διερεύνηση πιθανής Διατροφικής Διαταραχής» με τη χρήση εξειδικευμένων ψυχομετρικών εργαλείων.
Για την αξιολόγηση θα συνδεθείτε με έναν Επαγγελματία Διαιτολόγο ή Ψυχολόγο με εξειδίκευση στις Διατροφικές Διαταραχές. Θα σας μεταφέρει μία πρώτη εκτίμηση για το μέγεθος του προβλήματος σύμφωνα με τα αποτελέσματα των ψυχομετρικών εργαλείων. Ο χρόνος που θα χρειαστεί να αφιερώσετε στην αρχική συνεδρία θα είναι περίπου 50 λεπτά.
Αν σας ενδιαφέρει να μάθετε περισσότερα για το πρόγραμμα μπορείτε να κλείσετε από μόνοι σας την δωρεάν συνεδρία αρχικής αξιολόγησης. Για το διαδικτυακό ραντεβού θα βρείτε λεπτομέρειες στο τέλος της ιστοσελίδας Diet-coaching.